La vie en rose

Soms zie een foto bij een advertentie dat iets met je doet. Deze foto is afkomstig uit een parfumadvertentie van Diessel: Fuel for life. Ondanks dat deze dame op deze foto schaars gekleed is, vind ik haar totaal niet ordinair. Zij staat er sprankelend op. Daarom staat er op de subtitel: Joie de Vivre (levensvreugde). Sinds mijn uitstapjes naar de challenges van de blog: Dans ma maison il y a ..... (in mijn huis bevindt zich .....) probeer ik mijn M.A.V.O.-Frans een beetje op te halen. Ik vind deze taal, net zoals Spaans en Engels, zo mooi klinken. Zelfs de ergste bagger klinkt nog mooi. Ik versta de Franse taal amper. Enfin. Ik wilde deze foto graag verwerken. En ineens kreeg ik een idee (het lampje ging branden). Ik had nog een schitterende verpakking van de Prima Marketing liggen. Daar moest iets speciaals mee gebeuren. Het transparante blad van de verpakking heb ik verwijderd. In de enveloppe heb ik gewoon karton gedaan. Ik heb hier en daar, wel met beleid anders lijkt het net alsof ik zomaar iets doe, met een swirlstempel met zwarte inkt (Versafine Onyx Black) gestempeld. Verder heb ik het kader van het "frame"en de rode die-cut rose omlijnd met een zwarte Uni Posca-pen. Dit zijn overigens fantastiche watervaste markers. Ze ogen lekker vet, zowel op gladde als op gewoon papier. Twee jaar geleden waren ze een enorm hype, nu hoor je er nog nauwelijks over.

Het achtergrondpapier is een blaadje van de paperpad Scarlett Letters van Basic Grey (één van mij meest favoriete lijnen van Basic Grey, omdat deze zo mooi grafisch is). De transparante label met rozen is van CreaMotion. De bloem heb ik opgepimpt met tule (afkomstig van een wasmachinezakje wat ooit eens een keer bij het tijdschrift La Vie en Rose zat. Veel te mooi om mee te wassen. Want wat Prima Marketing kan, kan ik ook! De brad is van het merk Delish Designs. Tevens een stuk tule als achtergrond gebruikt. De bloemen in de tule kwamen perfect bij het gestempelde uit. Inspiratiebron: parfumfles van Christina Aquilera. Ik ken de geur niet, maar ik vind de fles wel heel erg chic. Het labeltje van het wasmachinezakje heb ik uiteraard ook verwerkt. Zie transparante label. Want weggooien is zonde.

Hier nog een close-up van mijn bloem.

Overigens heb ik het rode vloeipapier puur als achtergrond en als contrast voor de foto gebruikt.

Iedere keer het blad onze houten eettafel is ook saai. Het oog wil ook wat.

Kortom het moraal van mijn verhaal is: Je zou het haast niet durven te denken, maar zelfs een kanten wasmachinezakje is scrapbaar!